başçeşme.

kalbimin yarısı

söyle seni kime bırakayım

geri kalanımı toprağa verdikten sonra

hakkın var

bana iyi baktın herkesten fazla

..

dolmuş deselerde her yer

kıvrılacak bir yer buldun ya bana

artık manası kalmadı ürperişlerimin

yazdıklarını okuduğumda

elimin titremesine mani olmuyorum artık

dudaklarımda atıyor diğer yarısı kalbimin

bastıramadım gittiydi bu zamansızlığı

böldüğümden beri ikiye hayatı..

olsun,

beklemem

olmadı derim artık kendime.

bunca zaman sonra

ayaklarım bir daha oradan geçmez bu sefer

söylersen bir parçamın

nerede olduğunu bileyim yeter.

--

duyarsan bir gün

adı'n yok,

adı'm yok,

adım adım artık 

koşup konuşmadan susmalarımız

ve an biriktirmeme gerek yok artık.

ben uzanıyorum kalkmamaya.

sesimi yükseltmeden sana.

iyi geceler.

diyorum.