izliyorum
son ağırlıkları atıyorlar
en dipten çıkacaklarına emincesine
telaşlı değil bu sefer hiç biri..
yükselen devasa toz bulutuyla
kaldırılıyor aidiyetleri
tedavülden
her bir parça yaşanmışlığın..
buradan gittiklerinde
ardında yaşadıkları duvarlar dile gelmeyecek
geride bıraktıkları cam kırıklarının çıkardığı sesleri besteleyecek
birileri yaşamayacak onlara göre..
hazzın yerini daha fazla haz,
boşluğun yerini
daha küçük istekler alacak
gittikleri yerlerde..
yeteri kadar zaman geçmesi gerekli,
biliyorum ve unutmuyorum.
No comments:
Post a Comment