..rüyamda asimetrik paralelde sıçrayıp duruyordun.. hakem, puanlama, seyirci, ışık vs. olmadan bir tek benim için sanki.her an kıyısından dönüyordun düşmenin, ama sürekli kavrıyordu bileklerin ustalıkla barı.. bir süre sonra düşeceksin diye heyecanlanmayı bırakıp sadece ahengini izlemeye bıraktım kendimi.. o kadar yükseğe savuruyordunki kendini ve o kadar alçaktan dönüyordunki, gözlerinin kapalı olduğunu farkettim birden.. sen sadece yapman gerekeni yapıyordun basitçe.. ne kadar yükseldiğin ya da ne kadar yere yaklaştığın umurunda değildi.. ve en son taklanı atıp ayaklarının üzerinde öyle zarif durdunki ve bana gülümsedin gibi geldi gözlerin kapalıyken hala.
.."Şöyle geç, on numara"
-Böyle mi diyorlardı cidden?
-On numara değilim, değil mi?
-Burada anca altı ya da yedi ediyorum.
No comments:
Post a Comment